Nu even de omgeving…

La vita toscana

In mijn eerste blogbericht heb ik verteld hoe ik hier terecht ben gekomen en in dit bericht wil ik iets meer vertellen over de omgeving waar ik woon. Zoals ik al gezegd heb woon ik op het landgoed Montozzi van de familie Bartolini Baldelli. Het hebben van een dubbele Italiaanse naam betekent in Italië van ‘adel’ zijn en dat klopt in dit geval ook. Het landgoed is in het bezit van de heren Marchesi (markiezen dus) Bartolini Baldelli.

Boven op een ongeveer 450 meter hoge heuvel staat het Castello Montozzi dat neerkijkt op een grondgebied van zo’n 670 hectare waarop zich een aantal boerderijen bevinden. Alle boerderijen zijn in het bezit van de familie en worden als agriturismo verhuurd of door henzelf bewoond.  In het Castello wonen nog de ouders van de beide neven die hier op Migliarina de scepter zwaaien en op de deur prijkt zelfs het naambordje ‘Piccolomini’; de moeder van één van de heren is een nazaat van dit belangrijke Pausengeslacht. Migliarina, waar ik woon, is nog in gebruik als echte wijnboerderij waar nog geperst en gebotteld wordt en op het terrein van Migliarina staat een oude villa met appartementen die in de zomer aan toeristen verhuurd wordt.

De Bartolini Baldelli’s verdienden hun kostje met het exporteren en het verhandelen van wol. Ze handelden met landen als Portugal en Spanje en exporteerden wol naar de Arabische landen. Deze handel legde ze geen windeieren en al snel konden ze hun landgoed uitbreiden. In het wapen van de Bartolini’s is dan ook een heuvellandschap te zien met daarop een schaap. Later vervulden ze in de bloeitijd van de familie De Medici in Florence belangrijke rollen als secretarissen en rentmeesters. Heel leuk om te weten is dat de tuinarchitect die de Boboli-tuinen van Palazzo Pitti in Florence heeft ontworpen, ook de tuinen van Castello Montozzi heeft ontworpen en dat kun je ook wel zien!

Tijdens mijn vele wandelingen probeer ik steeds weer nieuwe routes uit te puzzelen maar dat valt niet mee. Er bestaat geen kaart van het gebied en geregeld beland ik midden in een wijngaard of een bos en dan kan ik niet anders doen dan maar weer omkeren. In het najaar wordt op het landgoed gejaagd en bij het zien van groepen jagers, kies ik ook maar eieren voor mijn geld. Ze hoeven me maar voor een wild zwijn aan te zien.

Het gebied rondom Montozzi is een immens jachtgebied waar je letterlijk over het wild struikelt. Reeën, herten, wilde zwijnen, fazanten en zelfs stekelvarkens bevolken hier de omgeving en het is fantastisch om hier tegen zonsondergang een wandeling te maken. De vraag is nooit of je iets ‘spot’, maar meer hoeveel van welke soorten je ziet. Vanwege de grote hoeveelheid wilde zwijnen is Migliarina omgeven door een hek want het terrein rondom de boerderij is geregeld helemaal omgewoeld door de wilde zwijnen en zo’n beestje heb je toch liever niet in je moestuintje.

Iedere dag opnieuw is het een feest om te gaan wandelen in deze prachtige omgeving en om zo dicht bij de natuur te mogen leven en iedere dag opnieuw is de natuur hier anders en bloeien er weer andere bloemen. Het leven staat hier synoniem voor ‘genieten’.