Knutselen op de boerderij

La vita toscana

Het is nu hartje zomer in Toscane,  in Nederland ook trouwens, en alles in de tuin begint letterlijk zijn vruchten af te werpen. In mijn tuin zijn dat de groenten die ik geplant heb in het voorjaar, maar vooral de vijgenboom die kilo’s en kilo’s vruchten draagt. Verder staat er in de tuin van de buren een prachtige boom die gele pruimen draagt en in het veld achter mijn tuin lijkt het wel Luilekkerland. Twee prachtige oude pruimenbomen met donkerblauwe pruimen, een vijftal ‘wilde’ pruimensoorten, een granaatappelboom, een wilde appelboom, hazelaars en een kakiboom.

Tja, als je in zo’n omgeving woont moet je heel streng zijn voor jezelf. Je moet op een vast tijdstip opstaan en je zo een beetje aan de uren houden. Dus ik sta om 8.30 uur op en maak dan koffie, die ik buiten opdrink. Ondertussen zit ik al te gluren naar de vijgen die rijp zijn en vooral hoe ik die uit een vijf meter hoge boom vis. Na de koffie haal ik dus de spinnenbezem, die ik omgebouwd heb tot ‘vijgenplukstok’. Het ei van Columbus om de rijpe vijgen uit de boom te vissen. Een spinnenbezem is overigens een heeeel erg lange uitschuifbare bezem die gebruikt wordt om in de rustieke Toscaanse huizen spinrag mee te verwijderen. Dus gewapend met een emmer en mijn vijgenplukstok, struin ik de vijgenboom af.

Daarna ga ik naar het veldje achter mijn tuin, ik blijf daar altijd heel alert op adders. Ik kan er niets aan doen maar na het verhaal van de adder bij het zwembad, ben ik doodsbenauwd. Dus daar pluk ik de blauwe pruimen en de rijpe wilde pruimpjes en bekijk de groei van de granaatappels.

Als ik dan eenmaal mijn emmertje vol fruit heb, kijk ik even of het zin heeft jam of chutney te koken. Als ik anderhalve kilo fruit of meer heb, waag ik me er zeker aan. Voor vijgenjam neem ik 50% suiker, citroenschil en kaneel. Voor chutney van pruimen en ui, neem ik 50/50 ui/pruim. Bij de chutney voeg ik heel veel specerijen en wat azijn toe en ik moet zeggen… hij is heerlijk. Ik stel me zo voor bij een lekker stuk pecorino of parmigiano… we gaan het proberen. Inmiddels is mijn Toscaanse Ikea-rek al grotendeels gevuld met allerlei eigen creaties. Gele pruimenjam, een soort van gele pruimenconcentraat voor crostata, vijgenjam en een pruimen/ui-chutney.

De hele winter heb ik, maar ook heel veel vriendinnen, lege glazen potjes gespaard. Terwijl de fruitprut staat te spetteren op het vuur, besteed ik heel veel aandacht aan het steriliseren van de potjes en dekseltjes.

Als de jam, gelei of chutney dan klaar is, en inmiddels ben ik erachter dat inkoken best heel goed werkt, gaat de smurrie in de pot. Vroeger deed ik pectine bij jam of chutney maar nu laat ik de jam en chutney gewoon meer dan een uur inkoken zodat het vocht verdampt en de vruchtendrap heel stroperig wordt. De hete jam schep ik met een lepel voorzichtig in de potjes en sluit ze daarna direct af met een gesteriliseerd dekseltje. Als de potjes gevuld zijn, spoel ik ze goed af onder de koude kraan en zet ze op hun kop te koelen of een theedoek. Daarna plak ik er mijn eigengemaakte etiketjes op en klaar is mijn jam, chutney of whatever!

Het overige fruit en noten die nog niet rijp zijn, ga ik straks beleven! De hazelnoten zijn heel dik en rond maar nog wat te groen. De noten zijn gevuld en ik ga bedenken wat ik daarmee kan doen. Kakifruit heb ik pas sinds vorig jaar leren kennen maar ik vind er niet veel aan.Dan die prachtige granaatappels… wat een pracht om ze alleen al te zien hangen. Zo prachtig van kleur en structuur, tegen een achtergrond waarvan je alleen maar kunt dromen. Ik weet dat je de pitjes in een salade kunt doen en dat zal ik ook zeker doen, maar vooralsnog geniet ik er gewoon zo van.