De verhuizing
Yvonne & Govert
Eindelijk is de bouw zover dat wij besluiten om al onze spullen te verhuizen naar Cigliè. Al de spullen doe wij tot nu toe bewust verzameld, gekocht, verhandeld en gekregen hebben voor ons huis in Italië moeten met zorg verhuisd worden, van Schiedam naar Cigliè.
Het schilderij van 2,25 x 1,25 meter moet eerst goed ingepakt worden om beschadigingen te voorkomen. Wij realiseren ons nu met wat voor uitdaging musea te maken hebben als ze hun kunstwerken verplaatsen. Onze spullen hebben niet zozeer een museale waarde, maar wel een intrinsieke waarde voor ons. Goed inpakken is dus de zaak, dit vereist nogal wat organisatie….
Gelukkig heeft de broer van Yvonne, mijn zwager Ron, een bedrijf dat in bezit is van wat vrachtwagens waar ik met mijn rijbewijs in mag rijden. Wij lenen dus de verlengde Iveco vrachtwagen voor het transport.
We hebben inmiddels al wat ervaring met het heen en weer rijden over diverse routes, waaronder door Zwitserland. Deze route nemen we juist niet, immers we willen niet het risico lopen om de door ons zorgzaam ingerichte vrachtwagen vanwege een routinecheck van de Zwitserse douane te moeten uitpakken.
De reis verloopt goed via Frankrijk. Ons doel is om de 1e dag een uur of wat voor de Fréjus-tunnel uit te komen en een overnachting te nemen.
Tijdens de rit realiseren wij ons dat dit nog best een uitdaging zal worden.
Het rijden in een vrachtwagen levert extra ongemakken op. Allereerst mag je niet de ‘normale’ autowegsnelheid aanhouden, maar de 80km-grens voor vrachtauto’s. Ook bij hellingen moet je op de rechterbaan blijven en mag je niet inhalen op veel stukken weg. Hier hadden wij niet echt bij stilgestaan.
Aan het begin van de avond komen we dan ook zeer vermoeid aan bij onze overnachting; Auberge La Turra. Gelukkig wordt er voor ons gekookt.
Col du Mont Cenis
Na een heerlijke overnachting besluiten wij met de vrachtauto de Col du Mont Cenis te nemen. Volgens de eigenaren van Auberge La Turra is dit met deze vrachtauto goed te doen en bovendien is het, volgens hen echt een spectaculaire rit. We weten dat de tunnelkosten, specifiek voor vrachtauto’s aan de prijs is en aangezien we nu weer goed uitgerust zijn besluiten we inderdaad deze Col du Mont Cenis te rijden.
Col du Mont Cenis
De rit is inderdaad spectaculair en geeft ons goede energie.
De tweede dag komen wij aan met onze spullen en tot onze vreugde was alles goed gepakt en gezekerd en is er niets tijdens de rit beschadigd. Uitladen geblazen en lekker genieten.
Bij aankomst liggen de balken van larikshout al klaar voor de aanleg van ons terras. Hierover meer in de volgende blog.
Zo nu eerst een Dolcetto!
Wie zijn wij?
Yvonne Koorengevel: “Bij het ministerie LNV werkte ik aan de verduurzaming van ons voedsel. Om ook in de toekomst voldoende en verantwoord voedsel te hebben moeten we meer plantaardige en minder dierlijke producten consumeren.”
Govert Visser: “Als docent en tuinarchitect werkte ik met studenten Outdoor Design aan het klimaatadaptief ontwerpen van de buitenruimte bij diverse projecten. Daarnaast was ik betrokken bij de restauratie van de prachtige tuin van Villa Pizzo aan het Comomeer.”
“Recent zijn we allebei met pensioen en hebben wij meer tijd om te genieten van cultuur, natuur en de Italiaanse keuken. Daarnaast richten wij ons op de omvorming van onze tuin in Cigliè, met als rode draad de principes van permacultuur, klimaatadaptatie en biodiversiteit.”
Archief