De olijvenoogst

La vita toscana

Het is inmiddels begin november en na de wijnoogst van de vorige weken, is het nu de beurt aan de olijven. Ik zelf heb mijn enige olijvenboompje al kaal geplukt om die vier kilo olijven in te maken in een zoutoplossing. Hier op het landgoed is het nu echter de beurt aan de 5000 olijfbomen die hier staan en daar wordt een meer dan verrukkelijke biologische olie van geperst.

Eigenlijk wachtten de eigenaren van het landgoed, Carlo en Antonio, op mooi droog oogstweer voor de bomen die hier overal verspreid op het landgoed staan, maar dat was vergeefse hoop… In Nederland waren de weerberichten over Italië dramatisch, maar zo erg was het hier gelukkig niet. De vorige week was het even beestachtig toen ik een tuinstoel van de buren in horizontale richting voorbij zag komen, maar echt dramatisch is het niet geweest. Een paar dagen regen, veel mist, zo’n 20 graden maar toch vooral vochtig weer en dat schijnt niet goed te zijn voor de olijfjes.

Wat ik niet wist, was dat je zo veel soorten olijven hebt. Weer wat geleerd. Hier op Migliarina staan zo’n vijf soorten olijfbomen en voor een goede olie heb je al die vijf soorten nodig. Leccino, Frantoio, Moraiolo, Biancolilla, Coratina, Ogliarola, Moresca, Casaliva, Nocellara… even wat soorten (opgezocht op internet ahum). Ik weet dat Leccino, Frantoio en Moraiolo hier staan en de andere twee zijn me even ontschoten.

Vorige week is dus de oogst gestart, ondanks het vochtige weer. Een ploeg van veertig man is begonnen boven bij Castello Montozzi, daar staan zo’n duizend bomen en daar wordt geoogst met de scuotitore, de schudmachine. Een apparaat dat wordt bevestigd aan de olijfboom en binnen no-time vallen de olijfjes op het net dat eronder ligt. Hier op de boerderij kan dat echter niet want die scuotitore is een grote machine en die blokkeert dan die oprijlaan naar de boerderij. Dus dan maar oogsten met de hand…

Ik dacht dus… met de hand olijf voor olijf plukken. Nee dat is niet “met de hand”. Dat doe je dan met een rastrello, een harkje. Je kamt met een harkje de olijven van de tak. Er vallen dan wel wat blaadjes mee op het net, maar je beschadigt niet echt de boom. Dat doe je wel met zo’n schudmachine. Dan worden de takken vaak echt beschadigd. Enfin, de zwembad-, tuin-, snoeiman Marcello, hing vanmorgen in de olijfboom en harkte de olijven naar beneden. De grote plukploeg was boven aan het plukken bij het kasteel, dus die heb ik niet gezien.

In mijn enthousiasme riep ik dat ik na mijn Skype-les, kwam helpen. Scheelde hen toch weer wat werk want één boom ‘harken’ kost ongeveer 1,5 uur en levert dit jaar 10 tot 15 kilo olijven. Maar ik kreeg een bot “non puoi”, mag je niet. Mag ik niet…? Leek me wel raar. Maar toen vertelde Marcello dat je én een medisch onderzoek moet ondergaan voor het plukken én een verzekering moet hebben afgesloten. Dat zijn de voorwaarden om een biologische olijfolie te mogen produceren. ?????? Dit was voor mij volkomen nieuw en daar had ik nooit van gehoord. Er kan van alles fout gaan bij het plukken, dus daar bestaat een speciale olijfplukverzekering voor en je moet helemaal gezond zijn, wil je mogen plukken. Ok, dan niet, dan doen ze het zelf.

Maar dat een goede olie niet goedkoop is… dat begrijp ik nu wel!